گاهی با، از خود گذشتن می توان خیلی کارهای بزرگی رو به سرانجام رسوند.
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 7:46 عصر |[ پیام]
همین!دلم می سوزه. دلم برا پرنده ها می سوزه. دلم برا پرنده هایی که سرما خشکشون کرده می سوزه. دلم برا پرنده هایی که سرما خشکشون کرده و آخرین تکه خشک نان، هنوز روی نوکاشونه، می سوزه. دلم می سوزه.
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 7:25 عصر |[ پیام]
نمی دونم تا حالا تو برف خوردین زمین یا نه؟؟؟ فکر کنم هر کسی اقلا یه بار رو خورده زمین. اصلا متوجه نمی شه، فقط آدم یهو می بینه رو زمینه. گاهی از بعضی افراد همچین پشت پا می خوری که ، فقط یهو..... می بینی رو زمینی!
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 7:21 عصر |[ پیام]
چشمان تو هم مست می کند مرا
نیازی نیست که نه! اما ...
باید بگویم می ترسم از خودم...
نیازی نیست که نه! اما ...
باید بگویم می ترسم از خودم...
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 12:31 عصر |[ پیام]
آی قربون اون «داییجون خامه» گفتنت برم من!
(برگی از خاطرات سالها پیش من)
(برگی از خاطرات سالها پیش من)
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 12:9 عصر |[ پیام]
پارسی بلاگ خیلی بهتر شده؛ بله دیگه! اگر رَم من رو هم یهویی چهار برابر می کردن می تونستم پرواز کنم؛ والللللللا!
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 11:41 صبح |[ پیام]
این دیگه خیلی نامردیه؛ که آدم کلی حواسش رو جمع کنه و مثلا فکر کنه داره احتیاط می کنه؛ اما همه چی باز خراب بشه. اه.
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 11:36 صبح |[ پیام]
گفتم چی بنویسم؟ گفت یه یادداشت کلرجیمنی!
دارم آرشیو نوشتههای کلرجیمن را زیر و رو میکنم ببینم کلرجیمن چهگونه مینوشت!
یکشنبه 86 بهمن 14
, ساعت 10:47 صبح |[ پیام]
