نشسته‏‏م. پام درازه. به سمت دستشویی. پنکه داره صدا از خودش درمیاره. صدای اذان از رادیو میاد. و من الان به یاد همه‏ی اون شب‏های بی‏مهتابی افتادم که با رادیو پیام صبح می‏شد. خود صبح که نه البته!