مهدی - وبلاگ دسته جمعی اینک

در نبودی تو بودی هست که مرا به نابودی می‏کشاند.
و به راستی نابودی چیست؟
یک تجربه است.
آیا می‏توانم درکش کنم.
پس کی؟

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:30 عصر |[ پیام]

ناراحتی، غم، اندوه دنیا همه و همه بر شانه های عقلم سایه انداخته و دیدن را برایم سخت کرده کجایی که با دستمال زیبا و خوشگلت گرد و غبار این غم‏ها را از چهره عقلم بزدایی و مثل همیشه کمکم کنی...آری مثل همیشه...

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:29 عصر |[ پیام]

انسان

مهدی

اما جایی دیگر انسان‏های خشم می‏کنند ...
بلند می‏شوند، داد می‏زنند، فریاد می‏کنند...
به راستی کدامشان انسانند...

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:28 عصر |[ پیام]

مسئله آن نیست..!

مهدی

به نظر من مسئله این است انسان بودن یا نبودن مسئله این است...؟

انسانی می‏کشد و دیگری می‏نگرد و سکوت می‏کند و انسان دیگر از این میان هم تایید می‏کند...

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:27 عصر |[ پیام]

انسان بودن...

مهدی

ببخشید در گوشه نه در همه جای دنیا می بینم که همه برای بودن خود دیگران را به نابودی می‏کشند واین آیا انسانیت است...؟
و گاه هم انسان‏های دیگر فقط این نابودی را نگاه می‏کند و این خود بدتر است و گاه انسان‏های دیگری تایید هم می‏کنند وای دیگر آن‏ها که انسان نیستند...

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:25 عصر |[ پیام]

دعواها...

مهدی

دعواهایمان سر چیست بودن یا نبودن..؟
فقط می‏دانم در یک گوشه از دنیا به خاطر بودن خود دیگران را به نابودی می‏کشند..

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:24 عصر |[ پیام]

بودن

مهدی

لحظه‏ها، باز می‏گویم همه لحظه‏هایم گواه بودنی است غریب...
بودنی که در‏ آن نبودن غوطه ور است ...
چرا بودن و نبودن مسئله ‏این است...

چهارشنبه 86 اسفند 15 , ساعت 3:21 عصر |[ پیام]

بغض

مهدی

آدم حرف داشته باشد و نزد.
خب می‏ترکد.
بیا حرفت را بزن بیا داد بزن بیا حقت را بگیر...
بغض کردن یعنی چه...؟