پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی /و ترا ترسی شفاف فرا می گیرد. /در صمیمیت سیال فضا، خش خشی می شنوی: /کودکی می بینی /رفته از کاج بلندی بالا، جوجه بردارد از لانه نور /و از او می پرسی
خانه دوست کجاست.  /(سهراب)